پوچیدن

خیره شدم به چشم های رنگ شبت اما نمیفهمم چه سری در آن چشم ها نهفته شده است.

کمی به اطراف مینگرم تا شاید سوی چشمانم باز برگردد.

تعداد دفعاتی که فقط خیره شدم و هیچ ندانستم قابل شمارش نیست اما باز خیره میشوم تا شاید روزی دانستم.

این امید واهیست که به خود میدهم یا شاید معجزه ایی در راه است!

چه معجزه ایی بهتر از کشف چشم هایت؟